Bp Hinder: na Półwyspie Arabskim mieszka 3 mln katolików

2010-10-15 00:00:00

Na Półwyspie Arabskim mieszka 3 mln katolików wśród 65 mln muzułmanów – poinformował bp Paul Hinder, wikariusz apostolski Arabii z siedzibą w Abu Dhabi. Przemawiając 13 października podczas Zgromadzenia Synodu Biskupów dla Bliskiego Wschodu szwajcarski kapucyn przyznał, że tamtejszy Kościół składa się wyłącznie z „pielgrzymów i migrantów”.

Dwa wikariaty apostolskie na Półwyspie Arabskim – Arabii i Kuwejtu – obejmują Kuwejt, Bahrajn, Katar, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Oman, Jemen i Arabię Saudyjską. Nie ma na ich terenie żadnych rodzimych katolików. Wszyscy są zagranicznymi pracownikami, wywodzącymi się ze 100 narodowości, głównie jednak z Filipin i Indii. 80 proc. z nich należy do rytu łacińskiego, pozostali do któregoś z katolickich Kościołów wschodnich.

Obaj biskupi-wikariusze apostolscy należą do rytu łacińskiego. 2/3 spośród 80 księży różnych obrządków pracujących na tych terenach należy do zakonu kapucynów. Pochodzą oni z Indii, Filipin, Europy i Ameryki.

Mówiąc o specyfice sytuacji obu wikariatów apostolskich, bp Hinder wskazał, że jest nią przede wszystkim obecność katolicka w krajach arabskich z islamem jako religią państwową. Pociąga to za sobą restrykcje co do liczby księży przybywających wyłącznie z zagranicy. Prawa jednostki są tam bardzo ograniczone. Nie ma wolności religijnej – żaden muzułmanin nie może zmienić religii, natomiast mile widziane są przejścia chrześcijan na islam. Wolność wyznania ograniczona jest do wyznaczonych miejsc udostępnionych przez życzliwych właścicieli (nie dotyczy to Arabii Saudyjskiej). W kościołach, których jest zbyt mało, w piątki (dzień wolny od pracy) gromadzi się po 25 tys. wiernych, dla których odprawia się po 10 i więcej Mszy św. Jednak duża odległość od świątyni i zasady zatrudnienia często uniemożliwiają katolikom uczestnictwo w nich. Jednocześnie Kościół katolicki przestrzega prawa i cieszy się zaufaniem władz – poinformował bp Hinder.

Mówiąc o jedności Kościoła w różnorodności obrządków i narodowości, hierarcha zaznaczył, że w 2003 r. Jan Paweł II przyznał obu wikariuszom apostolskim jurysdykcję nad wszystkimi wiernymi zamieszkującymi na ich terytorium. W 2006 r. potwierdził to Benedykt XVI. Jednocześnie wikariusze mają obowiązek zapewnić im możliwość praktykowania wiary zgodnie z ich obrządkiem. Pomaga to w zachowaniu jedności, gdyż wszyscy księża muszą pełnić posługę wobec katolików wszystkich obrządków. Pomagają im w tym „tysiące świeckich wolontariuszy w katechezie, duszpasterstwie młodzieży i rodzin, apostolacie szpitalnym i więziennym oraz pracy socjalnej”.

Źródło: KAI
Tego nie usłyszą Państwo w mediach głównego nurtu! Klub „Polonia Christiana” w Krakowie zaprasza na spotkanie z redaktorem naczelnym „Do Rzeczy” Pawłem Lisickim, które odbędzie się już w środę 10 września o godz. 18:00. Porozmawiamy o problematyce dwóch fascynujących książek naszego gościa, dotykających herezji chrześcijańskiego syjonizmu i mitu „starszych braci w wierze”.
Początek września to w wielu polskich domach moment nowych wyzwań, obowiązków, powrotu do pracy po urlopach. Ten intensywny czas dobrze jest przeżyć z różańcem w dłoni. W tym celu w pierwszy piątek września nasze Stowarzyszenie wraz z Apostolatem Fatimy organizuje wspólną Modlitwę Różańcową. Zapraszamy do udziału – osobiście lub drogą internetową.
„Demoralizacja to nie edukacja!” – pod tym, oczywistym u progu nowego roku szkolnego hasłem, przejdziemy ulicami królewskiego Krakowa w niedzielę 7 września.
– Niedziela, to „dzień Pański”, dzień Boży, a nie dzień nasz, w którym by nam wolno było robić, co chcemy i spędzić go wedle swego upodobania – powiedział prymas Polski Stefan kard. Wyszyński. Zatem jak najwięcej naszych działań – nie tylko uczestnictwo we Mszy Świętej – powinno być skupionych na Bogu. Jednym z nich może być lektura duchowa, która wzniesie nas ku Bogu, taka jak książka Proroctwa nie lekceważcie! Przepowiednie dla Polski wydana przez nasze Stowarzyszenie.
Święty Charbel Makhlouf – maronicki mnich i pustelnik z Libanu – pozostawił po sobie znakomity wzór duchowości, którego świat dzisiaj tak bardzo potrzebuje. Jego życie pełne było cnót, które pomogą każdemu z nas wzrastać w świętości, nawet w codziennej rutynie. Które z nich i w jaki sposób powinien wdrożyć w swoje życie każdy świadomy katolik?