Młoda kobieta siedząca w wygodnym fotelu, w nasłonecznionym wnętrzu saloniku. Jest ubrana w sposób elegancki, ale zarazem skromny, co podkreśla jej godność. Kolorowa tapeta z materiału i obrazy pokrywają ściany pokoju wypełnionego z lekka wysłużonymi meblami. W tle na stylowym stoliku stoi porcelanowa donica z sędziwą rośliną. Obok biała, delikatna chusteczka i flakonik z pachnącym olejkiem. Całość, jak można przypuszczać, wskazuje na komfortowe mieszkanie tradycyjnej, średniozamożnej rodziny mieszczańskiej. Atmosfera odzwierciedla tylko fragment urokliwego życia społecznego pełnego uprzejmości, życzliwości i dyskretnej elegancji. Spokój i równowaga siedzącej w saloniku pani domu, wskazują na jej skłonność do refleksji.

Pani właśnie oddaje się lekturze dającej chwile duchowego odpoczynku, rozluźnienia i dystansu - przygotowując do wrażliwej troski i pracy prawdziwej opiekunki domu… Jednak już za kilkadziesiąt lat telewizja narzuci się jej bez pardonu, spowoduje zanik tego spokojnego i zrównoważonego stylu życia, burząc atmosferę domowego ciepła.

Według badań w Polsce, i nie tylko, ludzie coraz mniej czytają, ponieważ telewizyjne obrazy i wrażenia zajęły miejsce myślenia i refleksji. I czyż nie zabiły w nas dobrego smaku, wewnętrznej równowagi i zdrowego dystansu do wielu spraw?