Lektura duchowa
 
Maryja jest Ucieczką Grzeszników

Winszuję tego szczęścia przeczystemu Janowi, że Pan przed swoją śmiercią na Krzyżu jemu, dziewicy, oddał pod opiekę Matkę Dziewicę. Jednocześnie także bardzo się cieszę, że Tej najłaskawszej Rodzicielce Boga zostali w osobie Jana oddani za synów wszyscy grzesznicy. Korneliusz, uczony komentator Pisma Świętego, zwraca się do Matki Najświętszej w imieniu jakby Chrystusa takimi słowami: „O Matko! Bądź odtąd niewiastą mężną i wielkoduszną. Ty w Moje miejsce bądź fundamentem, skałą i filarem Mojego Kościoła, by go wspierać Swą mocą, oddalać i rozpraszać powstające przeciw niemu burze zakusów Swoją wytrwałością, radą, modlitwą, nie tylko teraz, ale i na przyszłość po wszystkie wieki, aż do skończenia świata.


Bądźcie dobrej myśli, grzesznicy! Ukrzyżowany Jezus przekazuje swój Kościół najłaskawszej swojej Matce. A mam na myśli ten Kościół, „w którym – jak świadczy Grzegorz Wielki – wymieszani są źli z dobrymi, odrzuceni z wybranymi”. Należy więc przyjąć, że nasz Pan w ten sposób i was, złych, razem z dobrymi, w osobie Jana, powierzył Dziewicy: wam ofiarował Ją jako łaskawą Matkę. „Powiedział swej Matce: Niewiasto, oto (wskazując każdego z nas, dobrego, jak i złego) syn Twój. Następnie uczniowi: (bez wątpienia każdemu człowiekowi, sprawiedliwemu na równi z grzesznikiem) oto Matka twoja”. (…)


O, Matko bardziej miłosierna, niż powiedzieć czy pomyśleć można! Skoro na Twoje łono schronili się grzeszni synowie Adama, są wolni od wszelkiej obawy i niebezpieczeństwa wiecznej śmierci. Otrzymują zapewnienie szczęśliwej wieczności.


Rzeczywiście, nasz Pan Bóg, którego dobroć i łaskawość nie ma żadnych granic, aby nie musiał kiedyś nas, haniebnie upadających, według rygoru swej sprawiedliwości surowiej karać lub wytracić, w swej troskliwości dał nam Dziewicę Maryję jako naszą Orędowniczkę u siebie, tak jak dla Żydów przygotował kiedyś Esterę jako orędowniczkę u króla Persów i Medów.

 


Bł. Stanisław Papczyński (kanonizowany w roku 2016 – przyp. red.), Pisma Zebrane, Wydawnictwo Księży Marianów MIC, Warszawa 2007, s. 1219–1223. Tytuł od redakcji.