Maryja jest Bramą, przez Którą na świat przyszedł Zbawiciel. Najświętsza Panienka poprzedzała Go, niejako zapowiadając Jego ­nadejście.

Mimo że nie znamy dokładnej daty narodzin Bogarodzicy, Kościół czci to niezmiernie ważne dla historii Zbawienia wydarzenie w terminie przyjętym przed wiekami – 8 września. Dzień ten dzieli dokładnie dziewięć miesięcy od święta Niepokalanego Poczęcia NMP, które obchodzimy 8 ­grudnia.

Ewangelie bardzo mało miejsca poświęcają życiu Maryi. Zasadniczo większość informacji dotyczących okresu przed Zwiastowaniem i po Zmartwychwstaniu Pana Jezusa czerpiemy z Tradycji i apokryfów, choćby z Protoewangelii Jakuba. Naturalnie, oprócz informacji prawdopodobnych, które można uznać za zapis Tradycji, wiele jest tam domysłów lub wręcz fantazji, dlatego Kościół zawsze podchodził do nich ostrożnie.

Według apokryfów Maryja przyszła na świat jako jedyne dziecko św. Anny i św. Joachima, którzy mieli być już wówczas w podeszłym wieku. Podkreślało to szczególne okoliczności wydarzenia i ingerencję Bożą.

Kult Narodzenia Najświętszej Maryi Panny rozwijał się najpierw w Kościele Wschodnim i właśnie tam, w nieznanych okolicznościach, przyjęto wrześniowy termin obchodów. W kalendarzu liturgicznym Kościoła Zachodniego pojawiło się ono pod koniec VII wieku. Historycy ustalili, że w 688 roku papież Sergiusz I ustanowił procesję z rzymskiego kościoła św. Adriana do Bazyliki Matki Bożej Większej. Uczestnicy nieśli ze sobą zapalone świece na znak, że Maryja jest Jutrzenką, która zapowiada przyjście Zbawiciela. Kilka wieków później Ojciec Święty Innocenty IV zalecił wiernym obchodzić oktawę, a Grzegorz XI wigilię święta. Choć w XX wieku te dodatkowe dni kultu zostały zniesione, to jednak samo święto jest nadal celebrowane.

W Polsce święto Narodzenia NMP zyskało wśród ludu nazwę Matki Bożej Siewnej. Wrzesień to czas jesiennych zasiewów, o których pomyślność modlili się do Maryi chłopi, upatrując w Niej Patronkę tych prac. Do ziarna siewnego dodawali zioła poświęcone w święto Matki Bożej Zielnej oraz oktawę Bożego Ciała. Tradycyjnie pierwsze garście ziarna rzucano na krzyż.

AK