Prof. Wojciech Roszkowski i Dariusz Walusiak laureatami Nagrody im. Ks. Piotra Skargi

Prof. Wojciech Roszkowski laureatem Nagrody im. Ks. Piotra Skargi A.D. 2022

Wojciech Roszkowski doktoryzował się i następnie habilitował w dziedzinie nauk ekonomicznych. Schyłkowa dekada rządów komunistycznych w PRL, to także okres jego tajnej działalności w podziemiu. Po 1989 r. twórczość Laureata nagrody doceniano stopniowo. W 1996 roku otrzymał tytuł profesorski. W latach 1997–1998 był członkiem Rady Inicjatyw Wydawniczych przy Ministrze Kultury, a w latach 1999–2001 członkiem rady Instytutu Dziedzictwa Narodowego. Wyróżniony wieloma wysokimi odznaczeniami wśród których jest Order Orła Białego.

Powiedzieć, że Wojciech Roszkowski – w konspiracji jeszcze jako Andrzej Albert – napisał dwudziestowieczną historię Polski, to nie powiedzieć nic. Jego monografie i podręczniki stały się czytelniczym fenomenem w Polsce. Gdy potrzeba było wyjść poza intelektualną płyciznę podręczników historycznych lat dziewięćdziesiątych, wówczas zawsze sięgano po Najnowszą historię Polski profesora Roszkowskiego – podkreśliła Kapituła.

To właśnie jego publikacje pozwalały wypłynąć na głębię poznania historii naszego państwa, naszego narodu, naszej cywilizacji. Narracja obecna w tych dziełach stała się znakiem rozpoznawczym Wojciecha Roszkowskiego jako pisarza. Prowadzi on Czytelnika poprzez poszczególne aspekty życia zbiorowości ludzkiej, takie jak świat polityki, świat mediów, gospodarka, czy życie kulturalne, by finalnie przedstawić syntezę myśli i pozostawić przestrzeń dla własnego osądu – wskazano.

Gdy tylko struktura dzieła stwarza takie możliwości, Wojciech Roszkowski serwuje Czytelnikowi dynamiczną i wciągającą podróż po wyjątkowych momentach polskiej historii. Odważne wychodzi w kierunku badań nad cywilizacją, poszerzające perspektywę m.in. Feliksa Konecznego, daje nam – tak jak w Roztrzaskanym lustrze bądź w Buncie barbarzyńców – motywację do myślenia patriotycznego. Jak ocalić naszą wspólnotę wartości i wierzeń? Gdzie postawić skuteczną zaporę przed walcem Rewolucji? W poszukiwaniach odpowiedzi na te pytania pomaga nam nie tylko twórczość Szanownego Laureata, ale również jego życiowe wybory.

Czy bowiem mógł odmówić profesor Wojciech Roszkowski udziału w staraniach o przywrócenie pamięci o postaciach i wydarzeniach, o których polska historiografia, szczególnie w murach szkolnych, milczała przez długie dekady? Zapewne mógł, ale nie zrobił tego, postrzegając kolejne swoje podręczniki nie tylko, jako dzieła naukowe i źródło zarobku, ale również powinność polskiego patrioty.

Nie odmówił także wtedy, gdy poproszono go o napisanie podręcznika do przedmiotu Historia i Teraźniejszość. Jego publikacja szybko trafiła na celownik wszelkiej maści rewolucjonistów, tak ochoczo pragnących kontynuacji zbiorowej amnezji całych obszarów najnowszej historii Polski i alergicznie reagujących na jakąkolwiek krytykę świeckich dogmatów lewicy: multikulturowości, ideologii gender i feminizmu, a przede wszystkim rewolucji seksualnej, której trujące owoce widzimy dzisiaj niemal wszędzie, nawet Kościele.

Czy można było liczyć na to, że człowiek, który w mrocznych czasach rządów partii komunistycznej, kiedy zaglądano ludziom do mieszkań, bito więzionych w aresztach śledczych i terroryzowano ich rodziny, a jak w przypadku niezłomnych kapłanów takich jak ks. Jerzy Popiełuszko lub ks. Stanisław Zych, pozbawiano życia, nie bał się publikować prawdy o sowieckich zbrodniach, teraz przestraszy się nagonki liberalnej lewicy? Na co liczyły media głównego nurtu, próbujące za pomocą kuriozalnych zarzutów skompromitować dzieło profesora Roszkowskiego, zanim w ogóle trafiło ono do księgarń i bibliotek?

Jeśli podręcznik do Historii i Teraźniejszości miał w ten sposób zostać wyeliminowany z życia publicznego, stało się wręcz odwrotnie. I za tę odwagę – w głoszeniu historycznej prawdy i poglądów społeczno-politycznych, niezależnych od wpływu możnych tego świata – jesteśmy Naszemu Czcigodnemu Laureatowi winni wdzięczność – podkreśliła Kapituła Nagrody im. Ks. Piotra Skargi, przyznając ją prof. Roszkowskiemu – najkrócej ujmując – za „wieloletni wkład w budzenie uśpionych sumień Polaków” – co jest hasłem przewodnim Stowarzyszenia im. Ks. Piotra Skargi.

Dariusz Walusiak laureatem Nagrody im. Ks. Piotra Skargi A.D. 2022

Jak podkreśliła Kapituła, w życiu Dariusza Walusiaka dwa elementy – wiara i umiłowanie Polski – zawsze się przeplatały, uzupełniały i współgrały, dzięki czemu dorobek życiowy Pana Dariusza wpisuje się w piękną polską dewizę: „BÓG, HONOR, OJCZYZNA”.

Dariusz Walusiak w dorosłe życie wkraczał w czasie przełomowym dla Polski, którym był schyłkowy PRL.

Nigdy się nie pogodził z zakłamaniem  okresu komunistycznego. Jako student, uczestnik i organizator strajków na UJ oraz dziennikarz, kolporter  i drukarz prasy podziemnej. Zawsze wrażliwy na cierpienie ludzi krzywdzonych przez władze komunistyczne, o czym świadczy fakt ,że w 1988 r. był współorganizatorem zbiórki pieniężnej w Krakowie dla represjonowanych hutników i ich rodzin, co było w ówczesnych mrocznych czasach aktem niezwykłej odwagi. W tym samym roku wspomagał strajk górników w KWK Jastrzębie, uczestniczył w strajku w KWK Manifest Lipcowy. Współorganizował  z ramienia NZS bojkot Studium Wojskowego UJ.

Dla młodego studenta historii na Uniwersytecie Jagiellońskim już wówczas było oczywiste, że komunizm jest emanacją zła, które niszczy duszę Narodu.

W tzw. wolnej Polsce po 1989 r zajął się pracą dziennikarską. Był dziennikarzem Czasu Krakowskiego, Depeszy , Nowego Świata , Tygodnika Małopolska oraz redaktorem Telewizji Polonia i współpracownikiem TVP Kraków.

Twórczość dziennikarska, reporterska i autorska Dariusza Walusiaka zawsze nawiązywały do dziedzictwa naszego Narodu, przypominając o zapomnianych i przemilczanych postaciach oraz wydarzeniach.

Dariusz Walusiak to autor ponad siedemdziesięciu reportaży i filmów dokumentalnych  o tematyce społecznej, kresowej i historycznej, między innymi takich, jak: „Ucieczka z piekła. Śladami Witolda Pileckiego” , „Cichociemni. Wywalcz wolność lub zgiń”, „Pohańbiona godność”, „Rączy”, „Modlitwa Smoleńska”, „Mój przyjaciel Laluś”.

Należy wspomnieć, że film „MY TRZYMAMY Z BOGIEM –opowieść o niezłomnym gdyńskim kapelanie ks. prałacie Hilarym Jastaku” otrzymał pierwszą nagrodę w kategorii dokumentu na tegorocznym Międzynarodowym Festiwalu Filmów Katolickich.

Obecnie p. Dariusz realizuje film „MATUSIA” o siostrze Matyldzie Getter ze Zgromadzenia Sióstr Rodziny Maryi, która w czasie II wojnie światowej ratowała Żydów.

Podejmowanie tematów trudnych, wierność zasadom i odkrywanie prawdy znalazły powszechne uznanie, a sam Pan Dariusz został doceniony wieloma odznaczeniami. Są to m.in.: Krzyż Kawalerski Polonia Restituta, Medal „Niezłomnym w słowie” w 2016 r., Krzyż Oficerski Polonia Restituta za pielęgnowanie pamięci o najnowszej historii Polski w 2016 r., Krzyż Wolności i Solidarności, Medal Pro Bono Poloniae, Krzyż Zasługi Związku Narodowych Silł Zbrojnych, Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości, Odznaka Honorowa Działacza Opozycji Antykomunistycznej.

Od 1998 roku Laureat współpracuje z Fundacją Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego w Krakowie, od 2006 roku z IPN przy zbieraniu notacji, dokumentowaniu miejsc zbrodni komunistycznych, od 2013 roku jest współpracownikiem „W Sieci Historii”, a od 2014 roku inicjatorem i koordynatorem akcji „Wyklęci – Niezłomni. Przywróćmy pamięć naszym Bohaterom”.

Warto przypomnieć, że gdy niedawno lewica krakowska zaplanowała usunięcie pomnika Sługi Bożego Księdza Piotra Skargi z zabytkowego centrum Krakowa Pan Dariusz stanął na czele Społecznego Komitetu Obrony Pomnika Ks. Piotra Skargi, którego sukcesem było wycofanie się przez władze miasta z tej haniebnej inicjatywy. Jest inicjatorem modlitwy różańcowej o pokój, która w każdą środę o 18.00 odbywa się właśnie pod pomnikiem Ks. Piotra Skargi – przypomniała Kapituła.

– Wszystkich zasług Pana Dariusza Walusiaka nie sposób wymienić w tak krótkim wystąpieniu, ale przybliżając Państwu postać naszego laureata chcę jeszcze tylko zwrócić uwagę na niezwykle ważną część jego aktywności społecznej. To żmudna i niezwykle systematyczna praca na rzecz promowania tradycyjnej pobożności min. publicznej modlitwy różańcowej i nabożeństw pokutnych. W tym miejscu koniecznie trzeba podkreślić niezwykle istotna rolę p. Beaty Popławskiej-Walusiak małżonki naszego laureata , która wspiera go we wszystkich działaniach będąc jednocześnie inicjatorką akcji pobożnościowych , jak choćby KOBIECY RÓŻANIEC – podkreślono w laudacji.