Lektura duchowa
 
Akt wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa

6 lutego mija 250. rocznica ustanowienia przez papieża Klemensa XIII uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa. Pierwotnie przywilej dotyczył tylko ówczesnego Królestwa Polskiego i jednej Konfraterni Najświętszego Serca w Rzymie. W ten sposób Stolica Apostolska odpowiedziała na Memoriał biskupów polskich z 1764 roku. Dopiero w 1856 roku papież bł. Pius IX rozszerzył to święto na cały Kościół.


Z okazji pięknego jubileuszu zamieszczamy Akt wynagrodzenia Najświętszem
u Sercu Jezusowemu zalecony w 1928 roku przez Ojca Świętego Piusa XI. Za publiczne odmówienie aktu w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa można uzyskać odpust zupełny, zaś w ciągu roku – odpust cząstkowy.

Najmilszy Jezu, któremu za miłość do ludzi odpłaca się tak wielkim zapomnieniem, zaniedbaniem, wzgardą i niewdzięcznością. Oto my, klęcząc przed Tobą, szczególnym hołdem czci pragniemy wynagrodzić grzeszną oziębłość i zniewagi, jakie zewsząd obrażają Twoje miłujące Serce.


 Pamiętamy jednak, że i my sami niekiedy mieliśmy udział w tym niegodziwym postępowaniu. Dlatego przejęci najgłębszym żalem najpierw błagamy o miłosierdzie nad nami. Jesteśmy gotowi dobrowolnie wynagrodzić za grzechy nie tylko przez nas popełnione, ale i przez tych, którzy błądzą z dala od drogi zbawienia, i albo uparci w niewierze nie chcą pójść za Tobą, Pasterzem i Wodzem, albo też podeptali obietnice chrztu świętego i odrzucili słodkie jarzmo Twojego prawa.

 

Za te wszystkie przestępstwa chcemy pokutować. Szczególnie za publiczne grzechy narodów, które zwalczają prawo Boże i znieważają godność człowieka, za bluźnierstwa, jakimi obrzuca się Ciebie i Twoich świętych, lekceważenie dni świętych, zaniedbywanie sakramentu Boskiej miłości, za plagę pijaństwa i rozwiązłości.
 

Aby naprawić zniewagę czci Bożej, przedstawiamy Ci to zadośćuczynienie, które Ty sam niegdyś ofiarowałeś Ojcu na Krzyżu i które co dzień ponawiasz na ołtarzach; łączymy je z zadośćuczynieniem Najświętszej Dziewicy Matki, wszystkich świętych i pobożnych wiernych. I przyrzekamy z głębi serca, ile tylko stać nas będzie przy pomocy Twojej łaski, wynagrodzić za grzechy popełnione przez nas i naszych bliźnich: silną wiarą, czystymi obyczajami, doskonałym wypełnieniem prawa Ewangelii, a zwłaszcza prawa miłości. Przyrzekamy też, według sił, nie dopuścić do nowych zniewag i jak najwięcej ludzi pociągnąć do naśladowania Ciebie.

Zachowaj nas do śmierci w wierności obowiązkom i służeniu Tobie przez wielki dar wytrwania, abyśmy w końcu wszyscy doszli do tej Ojczyzny, gdzie Ty z Ojcem i z Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.