W czasie Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus powiedział Swoim uczniom, aby nie tylko spożywali Jego Najświętsze Ciało, ale także pili Jego Najdroższą Krew. Apostołowie po Zesłaniu Ducha Świętego wprowadzili te słowa Jezusowe w czyn. Sprawując Najświętszą Ofiarę, nie tylko sami przyjmowali Komunię Świętą pod dwiema postaciami, ale także w ten sposób udzielali Jej ­wiernym.

Powyższy zwyczaj nadal trwa niewzruszenie u katolików obrządków wschodnich, natomiast u katolików obrządku łacińskiego dominuje praktyka przyjmowania Komunii Świętej jedynie pod postacią chleba.

Jeszcze w czasach św. Tomasza z Akwinu powszechnym zwyczajem na Zachodzie było komunikowanie pod obiema postaciami, choć w pismach Akwinaty już można dostrzec powolne przechodzenie na obecną praktykę, co było podyktowane lękiem przed zbezczeszczeniem Najdroższej Krwi, która łatwo mogłaby zostać rozlana podczas udzielania Komunii Świętej. W Summie Teologicznej Doktor Anielski napisał: Przy korzystaniu z tego Sakramentu należy uwzględnić: sam Sakrament i tych, którzy go przyjmują. Biorąc pod uwagę sam Sakrament, właściwe jest spożywanie Ciała i Krwi, ponieważ składają się na pełnię Sakramentu Eucharystii. Toteż skoro do zadań kapłana należy zarówno konsekrowanie, jak i dopełnienie Sakramentu, kapłan nie powinien w czasie swej Mszy Świętej spożywać Ciała bez Krwi. Ale gdy idzie o spożywających, dla uniknięcia tego, co mogłoby narazić na zniewagę tak wielką Tajemnicę, konieczne jest największe uszanowanie i najwyższa ostrożność, a ta zniewaga mogłaby się przytrafić przy spożywaniu Najświętszej Krwi (…). Wobec wzrostu ilości chrześcijan, a wśród nich starców, młodzieży i dzieci, nie posiadających czasem należnego rozeznania i ostrożności, jakich wymaga korzystanie z tego Sakramentu, w niektórych kościołach nie podaje się ludowi przyjmowania Najświętszej Krwi, lecz tylko kapłanowi (S. Th., II-II, q.80, a.12).

[Pełny tekst w wydaniu papierowym]