Pobożność Eucharystyczna
 
Łaska trzech łask
Św. Weronika Giuliani

Podczas Komunii Świętej otrzymałam łaskę trzech łask. Bóg, natychmiast po przyjęciu Go, dał mi odczuć drogą miłości, że pociąga mnie całą do Siebie, w miłosnym zjednoczeniu. W tym samym momencie pozwolił mi uczestniczyć w Sobie i cała dusza moja została poddana we wszystkim Jego Boskiej woli. (…)

Poprzez miłość nadeszła następna łaska – przekształcenie Boga w duszę i duszy w Boga, tak że wydaje się, iż staje się samym Bogiem. Ona nic z tego nie rozumie, jedynie raduje się Bogiem w sobie, cała przekształcona w Boga, wznosi się ponad siebie i pozostaje w Bogu, nie wiedząc jak. Bóg sakramentalny, przychodząc do niej, w okamgnieniu, czyni ją jednym ze Sobą i w miłosnym zjednoczeniu zostaje przemieniona w Niego samego. Dusza czuje, że działa w niej jedynie Miłość, przez miłość i z miłości, w nierozerwalnej więzi. Sama Miłość działa w sposób wyższy, tak że dusza działa sposobem bez sposobu. Miłość Boga jest Panem absolutnym; pociąga duszę do Siebie, najpierw poprzez zjednoczenie, a następnie poprzez przekształcenie, tak że nie może już być dla siebie, ale cała jest dla Boga.

Wtedy przeżyłam trzecią łaskę, którą były zaślubiny Niebiańskie, dane duszom zbawionym w Raju. Wydaje mi się, że w momencie przyjmowania postaci sakramentalnych dusza posiadła tajemnicę Raju, przeżywa i raduje się tym, czego doświadczają dusze zbawionych, tak poddana Boskiej woli, że nie ma innej woli, poza tą Boską.

Marian Zawada OCD, Antologia mistyczna, Wydawnictwo Karmelitów Bosych, Kraków 2004, s. 291.


Św. Weronika Giuliani (1660–1727) – włoska klaryska kapucynka, mistyczka, stygmatyczka. Po jej śmierci przeprowadzono sekcję zwłok w obecności duchownych i lekarzy. W prawej komorze serca – ku zdumieniu zgromadzonych – znaleziono, jakby wyrzeźbione, miniaturki narzędzi służących do ukrzyżowania: gwoździe, obcęgi, młotek, koronę i ciernie…