W 1920 roku 26-letni wówczas franciszkanin Maksymilian Maria Kolbe napisał „Regulamin życia”. Ten krótki dokument ukazuje dojrzałość duchową „szaleńca Niepokalanej”. Dla Maksymiliana regulamin, opatrzony krótką notką: „czytać co miesiąc”, był punktem odniesienia. Niech więc będzie on pomocą duchową dla Czytelników „Przymierza z Maryją”.

Muszę być świętym jak największym.

•  Jak największa chwała Boża przez zbawienie i jak najdoskonalsze uświęcenie swoje i wszystkich, co są i będą, przez Niepokalaną.
•  Z góry wyklucz świadomy grzech śmiertelny lub dobrowolny powszedni. Spokój o przeszłość. Gorącością wynagródź czas stracony.
•  Nie opuszczę żadnego zła bez wynagrodzenia go (zniszczenia go) i żadnego dobra, które bym mógł zrobić, powiększyć lub w jakikolwiek sposób się do niego przyczynić.
•  Posłuszeństwo twoją regułą = Wola Boża przez Niepokalaną. Narzędzie.
•  Czyń, co czynisz; na wszystko inne, dobre czy złe, nie zwracaj uwagi.
•  Zawsze spokojne, nacechowane miłością działanie.
•  Zachowaj porządek, a porządek ciebie zachowa.
•  Przygotowanie, działanie, skutek.
•  Pamiętaj zawsze, że jesteś rzeczą i własnością bezwzględną, bezwarunkową, bezgraniczną, nieodwołalną Niepokalanej: czymkolwiek jesteś, cokolwiek masz lub możesz, wszystkie actiones (myśli, słowa, uczynki) i passiones (przyjemne, przykre, obojętne) są Jej całkowitą własnością. Niech więc z tym wszystkim czyni, cokolwiek się Jej (a nie tobie) podoba. Tak samo Jej są wszystkie twe intencje: niech więc zmienia, dodaje, odejmuje, jak się Jej podoba (gdyż Ona sprawiedliwości nie umie naruszyć).
•  Jesteś narzędziem w Jej ręku, więc czyń to tylko, co Ona chce: wszystko z Jej ręki przyjmuj. Do Niej, jak dziecko do matki, we wszystkim się uciekaj; Jej wszystko powierz.
•  Staraj się o Nią, o Jej cześć, o Jej sprawy, a troskę o siebie i o twoich Jej pozostaw. Nic sobie, ale wszystko uznaj jako otrzymane od Niej.
•  Cały owoc twych prac zależy od jedności z Nią, tak, jak i Ona jest narzędziem Miłosierdzia Bożego. Życie (każda jego chwila), śmierć (gdzie, kiedy i jak) i wieczność moja, wszystko to jest Twoim, o Niepokalana. Czyń z tym wszystkim, cokolwiek Ci się podoba.
•  Wszystko mogę w Tym, który mnie przez Niepokalaną umacnia.
•  Życie wewnętrzne: najpierw cały dla siebie, a tak cały dla wszystkich.

Św. Maksymilian Maria Kolbe, Myśli i rozważania, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1982, s. 33–34.