Wraz z ekspansją Europejczyków w Ameryce, ponownie odżyła instytucja niewolnictwa. Z Afryki popłynęły na zachód statki z murzyńskimi niewolnikami w ładowniach, którzy stali się dla mieszkańców kolonii tanią siłą roboczą. Kościół postanowił zadbać o nieszczęsnych pogan. Jednym z ich duchowych opiekunów został jezuita, św. Piotr Klawer.

Ten rodowity Katalończyk przyszedł na świat 26 czerwca 1580 roku w miejscowości Verdu, na terenie diecezji Solsony. Rodziny ojca, też Piotra, jak i matki, Anny, zaliczały się do świetniejszych w Katalonii. Mimo to Klawerowie swego syna wychowali w duchu skromności i pobożności.

Jezuita

Zapisany do szkoły w Barcelonie Piotr uczył się rzetelnie, prowadził przy tym bogate życie duchowe. Duży wpływ na niego wywarli jezuici, prowadzący w mieście własne kolegium. Po ukończeniu szkoły młodzieniec postanowił zasilić ich szeregi. 7 sierpnia 1602 roku przestąpił więc progi nowicjatu w Tarragonie. Z radości całował podłogę i ściany celi, którą przydzielili mu przełożeni.

[Pełny tekst w wydaniu papierowym]