Kaplica pw. św. Józefa Rzemieślnika (Robotnika) w Ojcowie już od ponad 120 lat jest jedną z największych religijnych atrakcji położonego kilkanaście kilometrów na północ od Krakowa Ojcowskiego Parku Narodowego. Z Mszy Świętych w niej sprawowanych korzystają nie tylko okoliczni mieszkańcy, ale też turyści podziwiający malownicze krajobrazy Jury Krakowsko-Częstochowskiej.

Obiekt powstał w 1901 roku, w miejscu dawnych łazienek zdrojowych, z inicjatywy ówczesnego dyrektora zakładu hydropatycznego dr. Stanisława Niedzielskiego. Pierwotny projekt zakładał, że kaplica, przeznaczona przede wszystkim dla odbywających tu leczenie kuracjuszy, zostanie zbudowana na terenie ruin zamku w Ojcowie; pomysł ten nie uzyskał jednak akceptacji ówczesnych lokalnych władz rosyjskich. Zdaniem ks. Stanisława Langnera, obecnego proboszcza parafii w Ojcowie-Grodzisku, w dokumentach nie zachowała się wzmianka o istniejącym jakoby carskim zakazie budowania na ziemi ojcowskiej obiektów sakralnych. Kapłan nie wyklucza jednak, że „prawosławne” władze rosyjskie mogły być niechętne budowie kaplicy katolickiej. Od powstania styczniowego trwały bowiem antypolskie represje, objawiające się m.in. w przymusie prowadzenia po rosyjsku ksiąg parafialnych i zdawania corocznych raportów władzom carskim przez polskich księży.

Osoby przybywające do Ojcowa z łatwością zauważają wyjątkowość kaplicy św. Józefa Rzemieślnika. Jest ona bowiem zbudowana „na wodzie”, czyli na pięciu podporach wyrastających z brzegów i nurtu płynącej pod nią rzeki Prądnik. Drewniana kaplica powstała na planie krzyża o wymiarach 11×5 metrów, a wieńczy ją ażurowa wieżyczka. Całość jest kombinacją stylów: ojcowskiego (kaplica) i szwajcarskiego (wieża z niewielkim dzwonem). – W środku kaplicy znajdują się trzy ołtarze wykonane w kształcie szczytów chłopskich chat. W szczycie głównego ołtarza umieszczono słońce, a pod nim figurki pięciu świętych, dłuta włościanina Kowalskiego z Białego Kościoła [miejscowość nieopodal Ojcowa – przyp. red.]. Po bokach tego ołtarza są dwa orły – symbol Polski – nad trzema unoszącymi się ku górze wężami symbolizującymi trzech zaborców. Znajdujący się w głównym ołtarzu obraz Matki Boskiej Wspomożenia [Wiernych – przyp. red.] został namalowany w 1901 r. przez jedną z kuracjuszek tutejszego uzdrowiska – czytamy na stronie Ojcowskiego Parku Narodowego.

Tylko 250 metrów od kaplicy św. Józefa możemy podziwiać umieszczoną w grocie, a pochodzącą z początku XX wieku, figurę Matki Bożej z Lourdes. Pod figurą przytwierdzono dwie tablice. Jak głoszą umieszczone na nich napisy, jedna to pamiątka 50-letniego Jubileuszu Niepokalanego Poczęcia Matki Boskiej (1854–1904), a druga została przytwierdzona w 150. rocznicę Objawienia Matki Bożej w Lourdes, w roku powstania parafii Ojców Grodzisko, powierzając się opiece Matki Bożej i św. Józefa, Parafianie. AD 2008.

Natomiast po drugiej stronie drogi biegnącej od Krakowa w kierunku Pieskowej Skały znajduje się Źródło św. Jana, nazwane tak na cześć św. Jana Nepomucena. Ujęcie zapewnia wodę pitną mieszkańcom Ojcowa, a także stanowi atrakcję dla licznie przybywających tutaj turystów.

Około 3 km od tych obiektów jest jeszcze jedno miejsce, które warto odwiedzić: pochodząca z XIII wieku pustelnia bł. Salomei. Salomea była siostrą księcia Bolesława Wstydliwego i od niego otrzymała gród obronny w Grodzisku, zbudowany przez księcia Henryka Brodatego. Po śmierci męża księżna wstąpiła do klasztoru klarysek i do Grodziska przeniosła jego siedzibę. W XVII wieku na fundamentach klasztoru wybudowano barokowy kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i bł. Salomei.

Jak widać Ojców i jego okolice są bogate w interesujące miejsca, dlatego nie dziwi, że zwłaszcza w okresie letnim ciągną tu tłumy krakowian. Samochodami, rowerami czy transportem publicznym przybywają do Ojcowa, aby wypocząć, ale i odwiedzić te piękne obiekty będące wyrazem wiary i religijności naszych przodków.