Środowiska – Zwyczaje – Cywilizacje
 
12-letni Jezus naucza w Świątyni
Leonard Przybysz

Ta piękna scena rzeźbiarska przedstawiająca 12-letniego Jezusa Chrystusa nauczającego w jerozolimskiej Świątyni jest otaczana szczególną czcią w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w São Paulo (Brazylia). Ogromne wrażenie robi wyraz twarzy przedstawionych postaci (naturalnej wielkości) oraz bogactwo ich strojów.

W centrum widzimy młodego Jezusa, za Nim zaś stoją św. Józef i Najświętsza Maryja Panna. Ich oblicza wyrażają wielką troskę z powodu wcześniejszego zniknięcia Syna, ale również ulgę po Jego odnalezieniu.

 

Patrząc na Jezusa odnosi się wrażenie, że On jednocześnie odpowiada na wiele pytań, którymi „bombardują” Go zgromadzeni w Świątyni mędrcy i nauczyciele. Niewątpliwie są zaskoczeni i zaintrygowani mądrością odpowiedzi Zbawiciela. Do tego dochodzi ich wzburzenie faktem, że oto prosty Młodzieniec wykazuje sprzeczności w ich toku rozumowania. A przecież to oni są nauczycielami, uczonymi w Piśmie, obdarzonymi – w ich mniemaniu – największym autorytetem!

 

Szczególnie wymowny jest wyraz twarzy mędrca, podpierającego ręką podbródek, którego widzimy po lewej stronie. Jego wzrok zdradza zawiść, a nawet nienawiść. Bardzo uważnie słucha słów Jezusa i na wszelkie sposoby szuka argumentów, aby wytknąć Mu błędy.

Widok tych nauczycieli przywodzi nam na myśl pytanie: Co przyczyniło się do odrzucenia przez nich nauki Mesjasza?

Na pewno był to brak pokory – cnoty praktykowanej choćby przez prostego rybaka, św. Piotra, który zapytany przez Pana Jezusa, za kogo on Go uważa, odpowiedział: Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga Żywego (Mt 16,16). Obca im była też postawa setnika, który dał piękne świadectwo swej wiary w Zbawiciela: Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. (Mt 8,8)

 

Ale moglibyśmy również pytać, co by się wydarzyło, jeśliby mędrcy przyjęli naukę Chrystusa? Tylko Bóg to wie! Faktem jest, że próżność i pycha, wynikająca z ich świetnej znajomości Pisma, doprowadziły do tego, że odrzucili Zbawiciela.

 

Owszem, posiadali wiedzę, ale nie mieli wiary. Byli zaślepieni! Oni, którzy niemal przez całe życie interpretowali Pisma, na pewno wysnuwali wiele hipotez na temat przyjścia Mesjasza. I nagle teraz przed oczami mieli Autora i Źródło Prawa. Mieli przed sobą Prawdę i nie uznali Jej. Tak, pycha i próżność są źródłami duchowej ­ślepoty.

 

Według tradycji, jeden z tych mędrców już na łożu śmierci uznał boskość Jezusa Chrystusa. Niech w Niebie będzie naszym orędownikiem i przede wszystkim niech wyprosi nam wielką łaskę pokory.