Sanktuarium Matki Bożej w miejscowości Tulce koło Poznania znajduje się na terenie parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. W głównym, późnobarokowym, ołtarzu możemy podziwiać pochodzącą z około 1500 roku statuę Maryi z Dzieciątkiem Jezus. Ma ona 120 cm wysokości i jest oparta na charakterystycznym dla gotyku kształcie litery S. Matka Boża na lewym ręku trzyma swego Syna, a w prawym berło. Prawdopodobnym fundatorem rzeźby był biskup poznański Uriel Górka.

Słynąca cudami figura była „od zawsze” otaczana przez wiernych czcią i kultem. O wielu łaskach uzyskanych w Tulcach za wstawiennictwem Bożej Rodzicielki świadczą liczne cenne wota, które wierni składali w podzięce.

Kult Matki Bożej w Tulcach nasilił się zwłaszcza po zwycięskiej obronie Jasnej Góry i ślubach lwowskich króla Jana Kazimierza. Wtedy to zakupiono trzy bogato zdobione sukienki, którymi odziewano rzeźbę.

Ważne miejsce w tuleckim sanktuarium zajmuje także pochodzący z I połowy XVIII wieku, słynący cudownymi łaskami, obraz Matki Bożej Pocieszenia. Jest on umieszczony w polichromowanym, późnobarokowym ołtarzu, na południowej ścianie nawy głównej. Maryja, z głową lekko zwróconą w lewo i z prawą dłonią na piersiach, na lewym ramieniu trzyma siedzące Dzieciątko, które lewą ręką podtrzymuje książkę, a prawą wyciąga z wskazującym gestem przed siebie. Głowy Pana Jezusa i Matki Bożej zdobią złote korony. Srebrną suknię, którą przystrojone są wizerunki Bogarodzicy i Zbawiciela, ufundował w 1905 roku wspólnie z parafianami ówczesny proboszcz, ks. Piotr Łabędzki.

W XVIII wieku kościół w Tulcach wzbogacił się o chorągiew z wizerunkiem Maryi Niepokalanej i feretron z obliczem Matki Bożej Różańcowej. Niewątpliwą atrakcją świątyni są również: drewniany krucyfiks z XVII/XVIII wieku; wcześniejsza o 200 lat, wykonana z piaskowca, kielichowa kropielnica oraz zabytkowe obrazy i figury wielu świętych. Całości dopełnia XVI-wieczny obelisk ze scenami Męki Pańskiej, który można podziwiać na przykościelnym cmentarzu.